رواية كاملة بقلم أماني

عوف خليتهم يفصلوها من الشغل اللى شغاله فيه 
هادي بضيق ايوه خليتهم يفصلوها هنفضل كده وراها لحد امته
عوف لحد ما اشوفها م تدمره خالص ومش لاقيه تاكل وتمد ايديها تشحت من الرايح والجاى 
هادى طيب ولدها زنبهم ايه 
عوف ابوهم ياخدهم 
هادى ده حتى مش بيظرهم ولا بيبص فى وشهم هى الوحيدة مصدر الرزق ليهم لو مقولتليش بتعمل كده ليه معاها مش هتدخل فى حاجة تانيه 

عوف دى ماتصعبش عليك دى انسانه…….
هادى شكلها مايقولش كده وبعدين لو كانت من النوع ده مكنتش دى هتبق حالتها 
عوف انت مش هتعرفها اكتر منى يلا بينا وخلى حد يراقبها لو اشتغلت في اى مكان يبلغنا فورا ويدينا تحركتها
حفصه طيب ليه حضرتك عايز تمشينى انا عملت ايه او غلطت في ايه 
المدير لو بايدي صدقينى هخليكى تشتغلى معايا دايما بس للاسف
حفصه للاسف ايه طالما انا معملتش حاجه غلط ليه امشى انا محتاجه الشغل ده ولادى مش هيلاقوا ياكلوا 
المدير للاسف يابنى فى واحد بيه واصل اوى اوى وجه هددنى لو مخلتكيش تمشى هيقفلى المكان 
حفصه بصتله وفهمت ان خلاص معدش فى كلام يتقال لان دى مش اول مره يحصلها كده وفضلت تفكر مين اللى عايز ياذيها كده هى ماذتش حد بالعكس هى اللى بتتاذى مشيت حفصه وكانت عماله ټعيط وشايله هم ولادها تاكلهم ازاى ابوها وامها على اد حالهم ولما اتطلقت من جوزها غضبوا عليها وطردوها بيعالها 
ولولا صاحب العمارة اللى هى ساكنه فيها شافها وهى نايمة بعيالها فى الشارع جابعا وسكنها في اوضه فوق السطح بعد ماعرف حكايتها 
كماټ حفصة مشى وهى عماله ټعيط ومكنتش واخده بالها من العربية اللى ماشيه وراها وبتراقبها 
جت تدخل العماره قابلت صاحب العمارة فى وشها 
جلال مالك يا حفصة يا بنتى بتعيطى ليه 
حفصه ولادى يا جلال بيه مش عارفه ااكلهم ايه وانا كل اما اشتغل في اى وظيفة الاقى اللى جه ووصى صاحب الشغل يطردنى منه 
جلال ولسه ماعرفتيش مين ده 
حفصه للاسف لأ نفسى اعرف مين عايز يجوعنى انا وولادى كده مش هقول غير حسبى الله الاول طردنى من المكتب اللى كنت شغاله فيه وبقبض حلو وبعد كده طردنى من العياده اللى كنت شغاله فيها ودلوقتي من المطعم اعمل ايه بس انا اعمل ايه
جلال اهدى يابنتى كل حاجه ليها حل وطلع مبلغ مالى اداهلها فى اديها 
حفصه لأ طبعا مش هقبل منك حاجه كفايه اللى حضرتك عملته